Publisert på

Eit lite tekstutdrag frå første kapittelet av «Det gamle slottet». Boka er no i trykken!

 

1. KAPITTEL

 

NAMIRA

 

Anna står framfor det fine, gamle maleriet av eit esel med vingar. Ho frys. Ein kald gufs slår mot henne frå dei rå murveggene i det gamle slottet. Plystring frå ein kjend song trengjer inn i øyra til Anna der ho står: «Mon coq est mort, mon coq est mort…»

Plutseleg bryt ein skarp, skingrande lyd inn i plystringa. Alarm!
Er det brannalarm? Tjuverialarm?
Anna må finne mor og far. Ho strammar bandet til Kaspar, men der er det ingen motstand. Anna ser forskrekka på bandet. I andre enden heng halsbandet til Kaspar. Men ingen Kaspar.

 

 

Dagen før dette hender, møter vi Anna og Kaspar i ei trong, bratt gate dekt med brustein.

No gjorde han det igjen!
«Kaspar! Kom hit» roper Anna. For eit elendig tidspunkt å stikke av på, tenker Anna, og spring etter Kaspar, uroleg for kva han finn på.

Kaspar er hunden til Anna. Ein hund med særpreg, som far seier. Han er ein bullterrier, snill – og eigenrådig. Lydig er han berre når han sjølv vil.

Akkurat no vil han tydelegvis slett ikkje vere lydig. Han har nemleg kjent ei god lukt, skjøner Anna, for ho kjenner lukta sjølv også. Det luktar verkeleg godt.

Anna er saman med foreldra sine på haustferie i Frankrike. Dei er i ein liten borgby som ligg på ei høgde ved Middelhavet. Alle husa i den vesle byen høyrer til borga. Anna og foreldra hennar har leigd eit lite hus og skal vere her heile haustferieveka. Anna har gledd seg lenge. Det er ikkje ofte familien er i utlandet. Som oftast er dei på båttur på Nordvestlandet, der dei bur. Ein utanlandstur er det litt meir sus over, synest Anna.

Rett nok er ikkje alle båtferiar kjedelege. Denne sommaren hadde Anna hamna midt oppi eit mysterium om ein gammal afrikansk amulett. Ho og venene Siri og Eirik hadde fått det meste av æra for at mysteriet vart løyst. Anna hadde ikkje ein gong vore nøydd til å fortelje noko då ho kom tilbake til skulen etter ferien. Alle hadde lese om ho i avisene. Det kjentest litt godt, sjølv om all denne merksemda kunne bli i meste laget av og til. Ho som til vanleg var stille og sjenert, hadde sett at ho kunne vere modig og snarrådig, kanskje modigare enn mange andre til og med. Ting hadde endra seg etter det som hadde hendt. Anna var ikkje så mykje aleine lenger. Ho trekte seg ikkje alltid unna når nokon ville ha ho med, slik ho hadde gjort før.

No er dei altså på den turen dei har planlagt så lenge. Far og Anna har hatt mor til fransklærar eit år, så Anna kan ein heil del fransk. Mor snakkar fransk som ein innfødd, noko som ikkje er så rart, sidan ho budde mange år i Frankrike då ho var ung. Eigentleg er ho dansk og snakkar ei underleg blanding av dansk og vestnorsk.

Dei har reist med fly til Nice. Derifrå har dei køyrt buss fram til den vesle, koselege byen. Dei har berre så vidt vore inne i huset og sett frå seg bagasjen før dei går på oppdagingsferd i området.

Kaspar er alltid med når Anna og foreldra skal på tur. Denne gongen måtte han reise i eit eige bur som vart plassert i lasterommet på flyet. Men det plaga ikkje Kaspar, såg det ut til.
Byen er så liten at her er lett å finne fram. Mor og far har sett seg på ein fortauskafé, mens Anna og Kaspar ruslar ein tur på eiga hand.

Anna synest det er spennande å kikke inn i tronge gater og smug. I den gamle borgmuren er det koselege dører inn til dei små husa. Vindauga, dei små verandaene og husveggene er pynta med blomster. Her og der veks det granateple, mango og sitronar på trea i bakgardane og oppetter borgmurane. Det er så stilt, for her er det ingen butikkar og lite bilar. Det er visst utanfor turistsesongen også. Anna har berre sett to typiske turistar med kamera med blikket søkande rundt etter fine fotoobjekt . Ein katt slumrar oppi ei blomsterpotte, men luskar vekk då Anna og Kaspar nærmar seg.

Heilt øvst i borgbyen ligg slottet, eit gammalt slott frå den tida borga var bygd, for om lag 700 år sidan. Anna gler seg til å sjå det på innsida. Ho har aldri vore inne i eit ekte slott før.

Kaspar og Anna har gått ned ei smal, bratt trapp som er ein del av den tronge gata. Anna kan høyre klimpring frå ein gitar. Den som spelar, øver seg visst, leitar etter tonane før grepa omsider er på plass. No kan Anna høyre kva song det er: «Mon coq est mort, mon coq est mort…» Den songen kjenner Anna godt, for dei song om den daude hanen, «Min hane er død, min hane er død!» på skulen, på mange språk, i kanon, då Anna var yngre.

Akkurat her er det altså Kaspar finn på å slite seg laus frå Anna. Han har allereie funne ut kor den gode lukta kjem frå, «matvrak» som han er, og smett inn ei dør som står på gløtt. Brått stilnar tonane frå «Mon coq est mort».

Anna er i villreie. «Eg kan då ikkje berre gå rett inn i husa til folk eg ikkje kjenner», tenker ho. Men sidan det er akkurat det Kaspar har gjort, veit ho at han må hentast.

Anna bankar forsiktig på døra som står på gløtt, og opnar henne sakte…

Publisert på

Velkommen til bokhaust!

«Bokhausten» heiter det, denne tida på året då alle dei store forlaga kappast om å lansere nye, spennande titlar. Om ein er liten, slik som Olla Forlag, er det likevel freistande å kaste seg utpå i lag med dei andre. Ein kan kanskje ikkje rope like høgt, og synes like godt i mediebildet som dei store. Men boka ligg hjartet like nært om ein er liten!

Det blir derfor ein «frisk» haust for dette vesle forlaget også!

I byrjinga av september kjem det to bøker: Audbjørg Gjerde Lipperts Kommer før lunsj,og Olla Rypdals Det gamle slottet (bok nr to i serien om Anna og Kaspar).

De finn meir om desse bøkene i tidlegare innlegg her på sida.

I tillegg til å kjøpe bøkene portofritt her på www.olla.no, kan bøkene kjøpast på Notabene Vestnes og Bok og Papir i Brattvågen. Dessutan på dei fleste nettbokhandlane og på boldbooks.no

Fredag 26.oktober lanserer vi i samarbeid med Vestnes folkebibliotek  boka utandørs i nordvest!  Det vil gå føre seg ute i hagen på Vestnes gamle Prestegard om ettermiddagen/tidleg kveld. Her blir det mat, vakker musikk og boksignering. Det blir laga eit eige arrangement på dette på Facebook, så følg med!

Meir om denne boka finn de i tidlegare innlegg her på www.olla.no, og på Facebooksida: utandørs i nordvest

Laurdag 27.oktober blir det bokdag på Myra Kulturbygg!

Kl 12.00 blir det ei formidling / framsyning frå boka Birgers odyssé. Boka er i utgangspunktet retta mot aldersgruppa 5-9 år, men passar for alle som likar ei god historie! Gratis inngang.

Kl 15.00 denne laurdagen blir det bokkafé, også på Myra Kulturbygg – i samarbeid med Vestnes folkebibliotek, Vestnes frivilligsentral og Vestnes kulturskule.

Kafédelen vil handle om vaflar (spesielt gode vaflar, kan eg love) og kaffe – bokdelen vil ha mykje spennande innhald: framføring av dikt/musikk, lesing av bokutdrag, refleksjonar rundt tekst og litteratur, innleiing og diskusjonspanel rundt temaet «er boka framleis viktig»?

Det er etterkvart mange forfattarar som har tilknytning til Vestnes kommune. Titlar frå desse forfattarane blir stilt ut på bokkaféen.

Dette blir det også laga Facebookarrangement om, og ellers annonsert i kulturkalender osb.

 

Velkommen til bokhaust med Olla Forlag!

 

Publisert på

Utdrag frå Audbjørg Gjerde Lippert si bok: «Kommer før lunsj»

Første veka i september kjem boka «Kommer før lunsj» i papirutgåve på Olla Forlag. Her kan de lese et lite utdrag frå boka:

Det var mange vaner som var endret de siste månedene.

Inga søkte ned mot sjøen noen kvelder senere. Dagen hadde vært usedvanlig lummer. Selv himmelen hadde svettet og sendt væten sin som svakt duskregn nedover dem uten at det på noen måte var av- kjølende. Solen stakk gjennom de mørke skyene som hopet seg opp utover ettermiddagen og kvelden. Hun ventet bare på at det skulle brake løs med et skikkelig tordenvær.

Det var søndag, og hun hadde ikke hatt noen spesielle planer for dagen, og hadde derfor stullet rundt hjemme. Så hadde hun fått en innskytelse. Skap og skuffer skulle ryddes, – de med papirer og min- ner. Til å begynne med flyttet hun bare litt på det, sorterte, tenkte at dette skulle hun ta igjen, gå skikkelig gjennom det, se på det i fred og ro. Men så hadde det kommet som en innskytelse over henne at nå var tiden inne til å begynne å kaste, få bort unødvendig fyllstoff. Hun kikket på julekort og bursdagshilsener, noen til Erlend, noen til henne, noen til dem begge. Så satte hun en tom pappeske midt på gulvet. Kjappere og kjappere ble bevegelsene hennes. Snart bare løftet hun innholdet ut av en skuff, bladde raskt gjennom det og lot det gå i pappesken. «Sorry, Erlend, jeg må rydde bort livet ditt fra skuffene også.» Et stikk gikk gjennom brystet mens hun jobbet. Det var verst å kaste hans ting, kjente hun. Likevel fortsatte hun usenti- mentalt. Det måtte gjøres, hun måtte få oversikt over hva som var der, hva som skulle fjernes og hva som skulle gjemmes. Jo mindre hun tok vare på, jo enklere ble det. Det var permer fra studietiden. Kvitteringer. Brosjyrer. Hun så på vakre kort, gode ønsker og hilse- ner fra familie og venner. Hun husket situasjonene, og nå bare ryddet hun det bort med hard hånd. Hva skulle hun med det? Kunne gamle kort og hilsener gi noen lykke?

Inga var våt av svette. Hadde holdt det gående i flere timer. Kjente at det tok på innvendig også. En prosess dette ja, en del av sorgpro- sessen ville helt sikkert fagfolk si når de snakket så tørt og vitende om dette, selv om de stadig måtte revurdere teoriene sine om hva sorg var.«Jeg går og tar meg et bad i sjøen». Hun kikket på den mørke himmelen, kjente på duskregnet. Men hun skulle jo bli våt uansett, og temperaturen var det i hvert fall ikke noe å utsette på. Hun slengte en joggebukse og en skjorte over badedrakten og gikk nedover mot fjorden med et stort håndkle rundt skuldrene.

Hun kastet seg uti med det samme, svømte utover i det lune vannet i den lumre, lyse kvelden som etter hvert hadde fått skyer med hull i, slik at solstrålene stakk ut gjennom dem. Hun så dem treffe sjøen lenger ute. Kanskje hun skulle svømme ut dit og kjenne solen skinne på seg, hun også, bli opplyst fra oven. Erlend måtte vel være i andre enden av disse strålene? Barnslige tanker selvsagt, men hun likte å se det slik. Hun ble dradd mot lyset der ute, la seg på rygg og svømte mens hun kikket opp. Måtte vel snart være der nå? Men ennå lå lyset langt ute, kunne hun se.

Det lune vannet lå mjukt og godt rundt kroppen hennes, kjærtegnet den med gyngende bevegelser som kom og gikk. Hun lukket øyne- ne, kjente seg sliten etter fjerningen av levd liv, deres liv, som nå var blitt søppel, og som nå lå og ventet ute i garasjen til neste papirinn- samling. Da skulle det males i biter sammen med andres avfall, for deretter å omskapes til noe bærekraftig som de sa. Duskregnet hadde opphørt. Kvelden var stille, stille og uendelig lun og vakker nå med solstrålene som brøt mer og mer gjennom og lyste opp vannet. Ja, hun var der nå, kjente hun, strålene varmet henne i ansiktet og på skuldre og bryst mens hun lå og fløt på ryggen. Hun orket ikke åpne øynene, kjente bare på hvor uendelig godt det var å ligge der og bli bysset i freden som omgav henne.

Så var det som om hun klarnet opp, kom til bevissthet. Hun snudde seg over på brystet og kikket inn mot land. Det hadde dradd seg langt unna, fjernet seg fra henne. Hun hadde tenkt å legge seg over på ryggen igjen, flyte i det gode vannet som omsluttet henne. Men så var det ikke fullt så lunket lenger. Kroppen var heller ikke fullt så mjuk. Hun måtte se til å komme seg til lands. Hun kikket innover på nytt. Hus og trær var blitt små. De angikk henne liksom ikke.

Hva skulle hun der? Hva skulle hun i huset sitt? Hadde hun ikke fjernet Erlend enda mer i dag? Var det i det hele tatt noe igjen å dra inn mot? Inn til et tomt hus med tomme rom, en tom, stor seng, til et hus der ingen ventet eller savnet henne? Kanskje hun like godt kunne ligge her og flyte?

Apatisk la hun seg på ryggen igjen, tok noen tak nå og da, men mest hvilte hun i vannskorpen. Huden begynte å nuppe seg. Hun kulset. Det var ikke særlig behagelig å ligge her lenger, kjente hun og tenkte på hva som var under seg, på bunnen, på tang og tare, lange siv, krabber og skjell, fisk, og kanskje urer av stein. Hva visste hun? Eller var det ren sandbunn, et mjukt leie hun kunne krype ned i, hvile mot?

Inga ble uklar i tankene, døsig, visste ikke helt hvor hun var lenger, kjente bare en uro komme over seg fra ukjent sted. Hun begynte å svelge vann. Det var salt, ga ingen lindring for tørsten hun følte.

Publisert på

Tilfeldig?

 

TILFELDIG?

Slik kan det verke!

Ein vinterdag i 2017 blei eit bord dekt av eit tjukt lag rein, kvit nysnø, – ein ypparleg damaskduk for ein skatemiddag i fjøra!

Audbjørg sette bildet inn på Facebook, og det blei lagt merke til av Olla.

Etter eit møte på hotell Seilet i Molde nokre dagar seinare kom eit samarbeid i stand, og bokprosjektet

UTANDØRS I NORDVEST

var eit faktum!

12 stader har vi besøkt i løpet av eit år, 4 på Nordmøre, 4 på Sunnmøre og 4 i Romsdal.

No er boka på rundt 170 sider i ombrekkingsfasen og nærmar seg ferdig produkt.

utandørs i nordvest kjem ut på Olla Forlag i slutten av oktober, og vi gler oss

 

Publisert på

Ny bok!

Denne hausten kjem Audbjørg Gjerde Lippert si bok «Kommer før lunsj» i papirutgåve på Olla Forlag.

Forfatteren skriv på baksida av boka:

«Kommer før lunsj» skrev Erlend til arbeidsgiveren sin en morgen. Det ble siste melding fra hans mobiltelefon.

Inga og Erlend er et ektepar i førtiårene. De lever intenst både når det gjelder jobb og fritid. Men en dag endres den travle hverdagen. Borte er det faste og trygge. Omgitt av indre og ytre kaos blir Inga tvunget til å finne en ny vei alene. Vi følger henne i tiden etter omveltningen og får innblikk i hvordan hun prøver å takle den nye fasen i livet sitt.

 

Publisert på

Er boka i ferd med å dø?

Avisoppslag i dag seier at salget av skjønnlitterære bøker har gått ned med 10% første halvdel av 2018.

Er det eit signal om at boklesing er på veg ut? Er vi prega  av vår flyktige tid der sosiale media og kjappe videosnuttar er det viktgaste? Treng vi ikkje bøker lenger? Orkar vi ikkje lese oss gjennom ei heil bok?

Eg trur ikkje boka er på veg ut. Men eg trur vi treng å verne om verdien i det å lese.

Møtet med bokverda er eit mentalt skattkammer! Lista på kor nyttig og viktig det er for eit barn å kunne lese er lang – både det å kunne lese generelt, og det å lese bøker spesielt.  Eit barn som blir lest høgt for som liten, vil sjølv lese bøker som vaksen. Verdien det inneber å vere i bokas imaginære verd er knapt målbar. Gode bøker har ein kunstnarisk nerve, ei estetisk kraft som rører ved kjensler og sansar. Det er nettopp opplevinga, denne fasinasjonskrafta som gir næring til barns eigne bilde, eigne fantasiar, evnen til å sjå utover sine eigne grenser – det er her skattkammeret ligg.

Ord rører ved lesaren, ord gir opplevingar – det er i den opplevinga vi kan lære om oss sjølve, lære om andre menneske, lære om korleis vi kan sette oss inn i andre menneske sine utfordringar. Den verdien er uerstatteleg.

Honnør til biblioteka som sikrar at alle har tilgang på bøker! Biblioteka arbeider systematisk og målretta for å styrke boka sin plass blant barn, unge og vaksne.

Vi treng også mangfaldet i litteraturtilfanget, utover marknadskreftene og store forlags dyrking av bestselgjande bøker.

Publisert på

Epilog til «Det gamle slottet»

 

Her er eit lite utrdrag frå epilogen til boka «Det gamle slottet». Det er Sofia og Karoline Nerås Eide  som har samarbeida om denne teksten.

Epilogen handlar om Mademoiselle Béatrice, ein av bipersonane i boka. Béatrice budde på slottet boka handlar om, då den franske revolusjonen starta.

 

«Béatrice stirer mot døra. Det er midt på natta, alt er stilt på slottet. Denne natta er det ikkje råd å sove, for Béatrice ventar på det som skal skje. Ho er redd. Redd for kva som kan hende med henne og familien hennar, redd for den lange reisa ho skal ut på, redd for framtida. Ho tenker på då ho møtte Bastien dagen før. Ho er sikker på at han vil gøyme dokumentet godt – og skatten hennar, den veit ho er trygg. Ingen vil kunne finne den på den hemmelege gøymestaden. Om alt går bra vil ho kunne hente den sjølv ein gong i framtida.

Det bankar forsiktig på døra, og Béatrice skundar seg å tørke bort tårene som renn nedover ansiktet hennar. No skal ho reise.

 Ein lyd får Béatrice til å vakne. Ho har slumra litt, byssa i søvn av ristinga frå vognhjula mot underlaget, og lyden frå hestehovane. Det er endå mørkt ute….»

 

Resten av denne teksten kjem i boka. Det er berre å gle seg på spennande lesing!

Publisert på

Sommardagar

Sommardagar,  i ei endelaus perlerekkje, fylt med sol og varme – akkurat slik eg hugsar det frå då eg var barn. Den gongen var det berre sola og den blå himmelen frå morgon til kveld. I alle fall slik det framstår i minnet.  Nordvestlending som eg er, blir eg straks bekymra: har vi snart ”brukt opp” fineveret? Skal det regne i samfulle seks månader etter dette? Kva med konsekvensar for jordbruket? Vi skulle faktisk gjerne hatt regnet.

Men feriedagane er gode: lange turar, bading, late morgontimar med kaffekopp og flytande tankerekkjer, gode besøk, prosjekt og vedlikehald i hage, hus, båt og hytte. Dei to kjekke prikkekarane mine, Frikk & Kaspar, nyt dei gode turane og nærværet til matmor si – aldri lenger enn eit steg unna.

Innimellom går tastaturet på den velbrukte maccen varmt: det er tid for skriving.

To særdeles hyggelege sommaroppdrag er gjennomført –  teaterdag med ferieklubben i Haram, og juryoppdrag på Gapskrattfestivalen i Tresfjord. Svært ulike oppdrag, med ein fellesnemnar: gode historier i godt fellesskap!

Minner om konkurransen om å vinne eit sjølvvalgt, forstørra bilde frå boka «utandørs i nordvest»! Fristen er 1.august – info finn de i tidlegare innlegg her på sida, eller på Facebooksida «utandørs i nordvest».

Komande søndag, 15.juli, er fristen for å sende inn tekstforslag for barn/ungdom til epilogen i «Det gamle slottet».

Kan hende neste innlegg her blir ein liten smakebit frå innsendte tekster?

Nyt sommardagane! 

 

Publisert på

GOD SOMMAR!

 

 

Haustens bøker er no i prosessane fram mot trykking. Innhaldet er stort sett ferdig. Dermed er eg allereie djupt inne i neste bok om Anna og Kaspar!

Mellom besøk og turar, sol og regn – det fins alltids ei tid for skriving.

 

Korleis kjem Anna borti ei eldgamal bok frå 1490-talet? Kva har Rex frå New York med dette å gjere? Og kva går føre seg i det gamle, forlatte kråkeslottet av eit hus i skogen?

www.olla.no kjem det med jamne mellomrom informasjon og små epistlar. Både om bøker som er under arbeid, arrangement og hendingar knytta til lesing, skriving og bøker – og spennande prosessar og resultat som kan oppstå i møtet mellom ulike kunst- og kulturuttrykk.

 

Under fana  «BILDER» finn de eit kommentarfelt om de skulle ønskje å kommentere noko av det som blir skrive. Om de ønskjer ein e-post med varsling når det kjem noko nytt på www.olla.no, kan de skrive inn adressa under kommentarfeltet.

Publisert på

SOMMARTILBOD!

Det kan faktisk komme regnversdagar i sommar –  eller kan hende ein berre har lyst til å «oppleve» gjennom ei spennande bok. Det kan bli til magiske stunder for både vaksne og barn.

Bøkene  «Birgers odyssé» og «Amulettmysteriet» sendast portofritt i sommar!

I tillegg er prisen på «Amulettmysteriet» sett ned til kr 199.00 – i påvente av neste bok i serien («Det gamle slottet»), som kjem etter sommarferien. Det er ikkje mange eksemplar igjen av dette opplaget, så her gjeld regelen «først til mølla»!

Sjå meir om bøkene under tidlegare innlegg på denne sida – og under «butikk».

Publisert på

«utandørs i nordvest» førehandsbestilling

utandørs i nordvest er inne i sluttfasen.

Vi har besøkt 12 ulike stader i Møre og Romsdal i løpet av eit år. Kvar tur er unik, og kvar stad har fått eit kapittel på 14 sider med mykje bildestoff og noko tekst til. Det er ei bok vi håper folk kan slappe av med. Etter vårt skjøn høver ho godt som gåvebok òg. Nynorsk tekst.

Så var det dette med opplagstal. Det er alltid vanskeleg å ta stilling til. Skal vi trykke 50, 500, 5 000,

50 000? (Det siste var ikkje heilt seriøst, som de sikkert skjøner.)

For oss ville det vere fint med førehandsbestilling for dei som kan tenke seg det. Til gjengjeld vil alle som bestiller før 1. august, vere med i ei trekking av eit forstørra foto frå boka. Nedanfor kjem vi med nokre forslag, men det er opp til vinnaren å velje fritt om han heller vil ha eit anna bilde frå boka. Premien vil bli utdelt i samband med lanseringa i oktober.

For å førehandsbestille går de inn på www.olla.no. Under fana «butikk» finn de «utandørs i nordvest». Følg anvisvisninga fram til kassa og send. Dette gjeld som bestilling. Betaling kan gjerast når boka blir send ut.

Om de gir oss beskjed om å stå på lista på anna vis, er det også greitt!

Pris: 340 kr.

Publisert på

DET GAMLE SLOTTET: framsida på boka er klar – boka kjem i august!

«Anna står framfor det fine, gamle maleriet av eit esel med vingar. Ho frys, ein kald gufs slår mot henne frå dei rå murveggane i det gamle slottet. Plystring frå ein kjent song trengjer inn i øyra til Anna der ho står: «Mon coq est mort, mon coq est mort…»Plutseleg bryt ein skarp, skingrande lyd inn i plystringa. Alarm! Er det brannalarm? Tjuverialarm? Anna må finne mor og far, ho strammar bandet til Kaspar. I bandet er det ingen motstand. Anna ser forskrekka på bandet.  I andre enden heng halsbandet til Kaspar. Men ingen Kaspar. »

 

Dette er den andre boka i serien om Anna og hunden hennar Kaspar.
Denne gongen er dei i Frankrike, i ein liten borgby ved Middelhavet. På toppen av denne borga ligg det eit 700 år gammalt slott. Anna er på omvisning i dette slottet då det plutseleg hender noko – og Anna og Kaspar er igjen midt oppi eit nytt mysterium.

Parallelt med dei mystiske hendingane Anna opplever, møter vi Bastien, ein gut som bur i denne borga i tida rundt den franske revolusjonen.
Bastien får eit oppdrag.

Anna og Namira, ei jente ho blir kjent med i den vesle borgbyen, gjer ei oppdaging i det gamle huset Namira bur i – ei oppdaging som blir til god hjelp når dei til slutt nøstar opp i slottsmysteriet.

Men først held vi pusten av spenning saman med Anna, Kaspar og Namira mens dei kjem ut for farar og utfordringar.

Fleire har meldt seg til å skrive ein epilog i boka ( om skrivekonkurransen/invitasjon til skriving – sjå tidlegare innlegg), det er berre å melde seg om fleire vil prøve! 

Framsidebildet er laga av Tarjei Rypdal Eide.

 

Publisert på

Tarjei Rypdal Eide om illustrasjonene i «Birgers odyssé»

Om illustrasjonene:

Teknikken som er brukt er digitalt bearbeidet foto.

Tanken bak bildene er at de ikke nødvendigvis skal være konkrete illustrasjoner av teksten. Heller en likeverdig ‘partner’ som spiller på lag, men også går utover og forbi teksten. Bildene har en litt mer abstrakt tilnærming til teksten, og fungerer mer som visuelle rammer  der leseren selv kan bidra med sine egne opplevelser og sammenhenger. Bildene kan også oppfattes som Birgers egne opplevelser av situasjonene. Hans funderinger og tolkninger av inntrykkene – som gjerne går forbi virkeligheten og inn i hans fantasifulle barnesinn. Her blandes de med tidligere erfaringer, leste tekster, bilder, filmer  – og ikke minst fantasi.

 

 

Publisert på

Velkommen til lanseringsfest av bildeboka Birgers odyssé!

                               Arrangert av Olla Forlag og Vestnes fokebibliotek.

                                              Stad: Myra kulturbygg, Vestnes

                                                Tid: Søndag 27. mai kl 18.00

 

Om boka:

Bli med på ei spennande reise saman med Birger, som får bli med foreldra sine på ein ekspedisjon til Antarktis. Birger er ein nysgjerrig gut med mange interesser. Interessene hans blir også tematikk i boka:

«…..Finst det ukjende livsformer vi enno ikkje har oppdaga? Kva hender med dette livet når verdshava blir sure av forureining, når temperaturen på jorda stig og polisen smeltar? Birger undrar også på andre mysterium: finst det sjømonster og fabeldyr i havet? I vulkanane? Tenk om det var fabeldyr som var slike ukjende livsformer langt inni isen?»

Boka er skriven av Olla Rypdal og illustrert av Tarjei Rypdal Eide.

Publisert på

Fire furrier fortel: «ARAKNE!» Ny produksjon!

Våren 2016 blei vi spurt om å fortelje på Bjørnsonfestivalen.Det blei oppstarten på forteljarfellesskapet ’Fire furier fortel’.

Forespørselen førte til ein times forteljarrforestilling, med innhald sett saman av eventyr og myter frå ulike verdsdelar, med kvinner som overskrift, hovedpersonar og arketyper: ’gudinner, trollkvinner, herskerinner, fristerinner’.

Vi fann samarbeidet særdeles inspirerande og er no godt i gang med neste produksjon.
Temaet for denne produksjonen er edderkoppen og edderkoppens nett som mytisk figur, magisk vesen, bestanddel i forteljingar, faktastoff, historier, eventyr, myter og legender over heile verda.
I research-prosessen har vi latt oss inspirere av mytologiske figurar som Arachne, Anansi, Tolkiens ’Hobbitten’ og visuelle kunstuttrykk, spesielt kunstnaren Gjertrud Hals sine nett-installasjonar og edderkoppar.
Vi fikk låne nokre av edderkoppane til fotografering.
Første forestilling blir i september i samband med Gjertrud Hals’ utstilling på Romsdalsmuséet.

Publisert på

Birgers odyssé – litt om ‘bakteppet’ for boka

Dette er eit prosjekt Tarjei Rypdal Eide og Olla Rypdal har samarbeida om ei tid, med idéen om at den eine kunstarten inspirerer den andre. Møtet mellom kunstartar er eit spennande ’rom’ å utforske, og kan føre til nye uttrykk.

Vi har samarbeida om ein verkstad i et par år, eit ’laug’ som er på turné for Kultursekken i fylket. Verkstaden er møtestaden mellom tekst og visuell kunst. Her utforskar elevane strukturane som ligg til grunn for å skape ei eiga, ny verd. Gjennom tekst / historieskaping og visuelle uttrykk skaper elevane ein ny møtestad for idéane dei utviklar undervegs i verkstaden.

Resultatet av verkstaden blir ei illustrert bok med historia og bilda elevane har laga.

Erfaringane frå verkstaden ‘Utanforverda’ viser korleis abstrakt, visuell kunst gir meining for elevane og kan føre fram mot til dømes tekst/ ei historie – og korleis teksten/historia inspirerer dei til eigne visuelle uttrykk.

Måten elevane skaper denne ‘nye verda’, bygg historiene og lagar bilda, er bakgrunn for ønsket om å dukke djupare i stoffet som kombinerer tekst og visuell kunst. Vi fekk napp på ein søknad til Møre og Romsdal fylkeskommune: ‘tilskot til profesjonell kunst- og kulturformidling’. Det har no resultert i bildeboka «Birgers odyssé» på Olla Forlag, og ei sceninsk formidling/utstilling til denne boka.

 

I boka møtest tekst og illustrasjonar til likeverdige uttrykk som utfyller kvarandre.

Sjølve historia handlar om Birger som får vere med foreldra sine på ein ekspedisjon til Antarktis. Birger er ein nysjerrig gut med mange interesser. Interessene hans blir også tematikk i boka:

«…..Finst det ukjende livsformer vi enno ikkje har oppdaga? Kva hender med dette livet når verdshava blir sure av forureining, når temperaturen på jorda stig og polisen smeltar?Birger leitar på internett og les: «Mysterium under isen» «Kva skjuler seg der nede under isen?» «Kor mykje har isen smelta?»

Birger veit at desse mysteria handlar mykje om mikrobar og algar, men Birger undrar også på andre mysterium: finst det sjømonster og fabeldyr i havet? I vulkanane? Tenk om det var fabeldyr som var slike ukjende livsformer langt inni isen?»

I boka undrar vi oss saman med Birger, men utan å legge fram svar og fasit på dei store spørsmåla.

Birger sin innfallsvinkel er dei gamle mytane og historiene menneska har skapt frå dei tidlegaste tider. Desse brukar han til å skape si eiga bok om si eiga reise i fantasien.

Som bakteppe ligg tippoldefar Oles dagbok frå den tida han var på kvalfangstskute i Sørishavet.

Tippoldefar Ole er forfattarens morfar og illustratørens oldefar – ein mann som hadde mykje kunnskap og mange interesser – og som visste korleis ein skulle fortelje ei historie.

 

 

 

 

 

 

Publisert på

Birgers odyssé

Birgers odyssé er no til trykking!

Lanseringa er søndag 27.mai kl 18.00 på Myra kulturbygg, Vestnes – i samarbeid med Vestnes folkebibliotek.

Boka er allereie lagt ut for salg her i nettbutikken, Den kan kjøpast no og blir sendt ut så snart bøkene kjem frå trykkeriet (i veke 21)

Bildeboka Birgers odyssé rettar seg mot barn ca 5-10 år, men kan lesast av alle.

 

Baksideteksten på boka:

 «Så høyrer han det. Den lyden han berre så vidt har ana, no høyrer han lyden tydeleg. Han kjem nærare og nærare. Det er nesten som ein slags pustelyd. Han kjenner kalde ilingar nedetter ryggrada. Birger fomlar etter lykta, skrur ho på og lyser rett mot noko som rører seg mellom stalaktittane!»

I Birgers odyssé møter vi Birger, ein gut med mange interesser. Han samlar på mykje: steinar, fossil, gamle bein – og historier.

Han undrar seg over kva som finst i havet, i lufta, på jorda, inni jorda, i isen, under isen….

Han undrar seg også over historiene som folk før oss fortalde for å forklare korleis alt hang saman. Spennande historier om fabeldyr og sjømonster. «Fins dei?» undrar Birger.

I denne boka er Birger på ei lang reise. Før han og foreldra reiser, finn han tippoldefar Ole si dagbok. Tippoldefaren var med på kvalfangst i Sørishavet.

Samtidig med at Birger opplever forskinga og vitskapen om jorda vår og isen i Antarktis på nært hald, og les om tippoldefar Oles opplevingar på kvalfangst, lagar han si eiga bok om sin eigen spennande odyssé i fantasien.

 

Publisert på

Framsida på bildeboka «Birgers odyssé» er klar. Boka kjem i mai!

«Så høyrer han det. Den lyden han berre så vidt har ana, no høyrer han lyden tydeleg. Han kjem nærare og nærare. Det er nesten som ein slags pustelyd. Han kjenner kalde ilingar nedetter ryggrada. Birger fomlar etter lykta, skrur ho på og lyser rett mot noko som rører seg mellom stalaktittane!»

I Birgers odyssé møter vi Birger, ein gut med mange interesser, som samlar på mykje: steinar, fossil, gamle bein – og historier.

Han undrar seg over kva som finst i havet, i lufta, på jorda, inni jorda, i isen, under isen….

Han undrar seg også over dei spennande historiene som folk før oss fortalde for å forklare korleis alt hang saman. Spennande historier om fabeldyr og sjømonster. «Fins dei?» undrar Birger.

I denne boka er Birger på ei lang reise. Før han og foreldra reiser, finn han tippoldefar Ole si dagbok. Tippoldefaren var med på kvalfangst i Sørishavet.

Samtidig med at Birger opplever forskinga og vitskapen om jorda vår og isen i Antarktis på nært hald, og les om tippoldefar Oles opplevingar på kvalfangst, lagar han si eiga bok om sin eigen spennande odyssé i fantasien.

 

 

Publisert på

Invitasjon til skriving!

I neste bok om Anna og Kaspar møter vi dei i ei borg ved Middelhavet.

I det gamle slottet på toppen av borga hender det mystiske ting. Anna og Kaspar er plutseleg midt oppi både eit nytt og eit gammalt mysterium….

 

I samband med lanseringa inviterer eg dei som er i målgruppa (ca 10-13 år, mellomtrinnet på skolen) til å skrive eit lite tilleggskapittel i boka (ca 1-2 A4-sider) – ein epilog om ein av bipersonane vi møter i boka. Alle som sender inn ein tekst får tilbakemelding frå meg. Enkelte innsendte tekster kan bli plukka ut og få tilbod om å bli lagt ut på heimesida mi www.olla.no – og eitt av dei innsendte bidraga kjem på trykk i boka «Det gamle slottet».

31. mai held eg i samarbeid med biblioteket eit skrivekurs for denne aldersgruppa på Vestnes Fokebibliotek. Her kan ein få tips til korleis ein skildrar hendingar, hovudpersonar, sjølve plottet og oppbygginga av ei historie.

Uansett om ein er med på kurs eller ikkje er alle i aldersgruppa velkomne til å sende meg tekster til boka «Det gamle slottet». Den som vil prøve seg som forfattar får tilsendt dei tre første kapitla i «Det gamle slottet» – og nokre tips om kva og korleis ein kan skrive.

Denne invitasjonen går via foreldre eller andre vaksne som kanskje kjenner nokon dette kan passe for. Send meg i så fall ein e-post, sms eller messengermelding – så skal eg sende dei første kapitla av boka til den som vil prøve seg!

 

Publisert på

Birgers odyssé

Ny visuell smakebit av illustratør Tarjei Rypdal Eide til bildeboka «Birgers odyssé».

Birger finn noko som er frose fast i isen. Han greier å grave gjenstanden fram. Det er ein kniv – knivskaftet er skore ut av kvaltann.  Kniven har tydelegvis har vore lenge, lenge i isen….

 

Publisert på

«Utandørs i nordvest»

«Utandørs i nordvest» er i mål! Tolv månader, tolv turar med fine opplevingar, hyggelege møter, god mat. Konklusjonen er som vi trudde: Møre og Romsdal er eit fylke å vere ute i – uansett årstid, ver og føre!
Siste destinasjon var vakre Smøla i skiftande marsver: frå sol, via blygrå himmel og lysskimrande tåkeyr – til sidelengs sludd og frisk kuling. «Hot» fiskesuppe med chili gjorde susen for kalde skrottar!
Musikar og komponist Asgeir Gjøstøl var gjesten vår.
No gler vi oss til redigering og skrivearbeid, før vi endeleg kan vise fram ferdig bok i oktober. Som vi gler oss!
Her er nokre visuelle smakebitar frå dagen!

Publisert på

Birgers odyssé

På reisa si har Birger med seg tippoldefar Oles dagbok som han skreiv då han var på kvalfangst i Sørishavet. Tippoldefar Ole laga fine knivskaft og smykke av kvaltenner. I kista på loftet, der Birger fann dagboka, finn han både kvaltenner og ein spesiell stein. Desse skattane tar han med seg på reisa.

Birgers odyssé kjem i slutten av mai – forarbeidet og inspirasjonen til boka er i seg sjølv ei spennande reise. Her er ein liten research-«smakebit» !

Publisert på

«Birgers odyssé»

«Birgers odyssé»

Birger er glad i bøker. Han likar å «vere i» bøker som er fulle av spennande historier. Om reiser til framande, ukjende stader, om møte med fantastiske, underlege fabeldyr, om spennande utfordringar som må løysast…..
Det er som om sjølve boka blir magisk og lever sitt eige liv – og Birger er med på reisa!

Bildebok av Olla Rypdal og Tarjei Rypdal Eide
Lansering i mai 2018 på Olla Forlag
Møre og Romsdal fylkeskommune har gitt tilskot til produksjon av bok og scenisk formidling.
Prosessbilde: Tarjei Rypdal Eide

Publisert på

Birgers odyssé

Birger er ein nysgjerrig kar med mange interesser. Han lurer på kva slags dyr som fantes på jorda før, kvifor fins dei ikkje lenger? Han undrar seg over kva som kan vere under den tjukke isen i Antarktis. Han undrar seg over dei eldgamle historiene om fabeldyra. Har dei aldri eksistert? Han samlar på steinar, spennande ting han grev fram frå jorda, avisutklipp om forskning i polområda, gamle,spennande bøker…. Og han samlar på fossilar.
Snart skal Birger ut på litt av ei reise….

Olla Rypdal og Tarjei Rypdal Eide:
«Birgers odyssé» bildebok (ca 5-10 år)
Lansering i mai 2018!